راه جانباخته گان دهه شصت بی وقفه ادامه دارد !
در دهه شصت، رژیم تازه به قدرت رسیده سرمایه داری در ایران، هر صدای اعتراضی، هر تفکر و دگراندیشی، هر عقیده و نظر را برای حفظ قدرت به بهانه های مختلف سرکوب کرد. قبل از روی کار آمدن با فتوای خمینی از نجف، راه مرگ را با آتش زدن سینما رکس درآبادان گشودند و آنرا تا به امروز به انحای مختلف در میدان های رودررویی درسراسر ایران و به ویژه در استان خوزستان تشنه متجلی نمودند. ارتجاع اسلامی به رهبری خمینی با بسیج عقب مانده ترین اقشار جامعه و پشتیبانی سرمایه داری جهانی به ویژه دولت های امریکا و اروپا، با استفاده ازعدم حضور اجتماعی و سیاسی طبقه کارگر، با سرکوب شوراها و سازمانها، سانسور، بستن دانشگاهها تحت عنوان انقلاب فرهنگی، حمله به حقوق اولیه زنان و ... بحران انقلابی را به حاکمیت ضد انقلاب درجامعه تبدیل کردند. هزاران نفر از زندانیان سیاسی چپ و آزادیخواه توسط رژیم سرمایه داری اسلامی اعدام و تیرباران شدند. اما رژیم به این هم اکتفا نکرد و کسانی را که دارای افکار و آراء مختلف سیاسی، فرهنگی، دینی و قومی بودند را زندانی و شکنجه کرد و برای سرکوب نمودن تمام دستاوردهای انقلاب، کشتار دسته جمعی را به راه ا
