Iranian Refugees Solidarity Council - Turkey

 ‍  همراهان و همسرنوشتان عزیز پناه جو: اینک سال دیگری از انتظار برای برخورداری از حق و حقوق انسانی خود را پشت سر گذاشتیم . شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان ایرانی در ترکیه سالی سرشار از بهروزی٬ شادی و موفقیت را برایتان آرزو دارد امیدواریم در سال جدید شاهد روزهای بهتر و امیدوار کننده تری برای همه پناهجویان باشیم .  عزیزان : متاسفانه به دلیل وجود حاکمانی مستبد و خودکامه علیرغم میل باطنی مان همه ما مجبور به فرار و کوچ اجباری شدیم . بدون شک همه ما دوست داشتیم در جامعه ای فارغ از تبعیض و ستم مبتنی بر آزادیهای دمکراتیک در کشور خودمان ایران روزگار را سپری کنیم . اما با کمال تاسف حکومت جمهوری اسلامی، ایران را برای آزادی‌خواهان و دگراندیشان به جهنم تبدیل کرده است.  ثروت و سامان عمومی مردم را در راه هژمونیش در منطقه هزینه گروهای تروریستی و تعدادی جنایتکار که بیش از چهل سال است قدرت را قبضه کرده است حیف ومیل ٬ غارت و چپاول می شود . ما نیز آواره و سرگشته برای رسیدن به مکانی امن کماکان در تقلا و تلاش هستیم.از طرف دیگر مجامع بین المللی از جمله کمیساریای عالی پناهندگان نیز رویکرد مناسبی نسبت ب

 ‍ از : شورای همبستگی پناهندگان در ترکیه  به: کمیساریای عالی پناهنده گان سازمان ملل  با درودهای فراوان همچنانکه اطلاع دارید مردم ایران از ابتدایی ترین حق و حقوق شهروندی شان براساس اعلامیه جهانی حقوق بشر، یعنی آزادیهای فردی و اجتماعی محروم هستند. بر متن این اوضاع تبعیض، بیعدالتی ستم و فساد سیستماتیک حکومتی بیداد می کند. تحت این شرایط ماشین کشتار، ترور و زندان جمهوری اسلامی هر ندای آزادی خواهانه را سرکوب می کند. زیر این فشارها بخشی از مردم ایران علیرغم میل باطنی خویش ناچارا برای نجات جان خود راه فرار از ایران را در پیش گرفته و به کشورهای همجوار از جمله ترکیه پناه آورده اند. لازم به یادآوری است که در این شرایط کرونایی که کشورهای مختلف برای مردمانشان بسته های حمایتی اضطراری در نظر گرفته اند، پناه جویان ایرانی در ترکیه به حال خود رها شده و بدترین دوران حیاط را به سر می برند. چند روز پیش یک باند تبهکار تروریست و رباینده فعالان سیاسی و اجتماعی در ترکیه شناسایی و بازداشت شد. اما در کمال تاسف تنها چند روز قبل از شناسایی این باند، ارسلان رضایی مدیر کانالهای تلگرامی و اینستا گرامی "خرافاتک

From: The Solidarity Council of Iranian Refugees in Turkey   To: United Nations High Commissioner for Refugees   News published in the mass media and by the security agencies of different countries, especially in Turkey in relation to the Iranian government’s acts of terrorism and kidnapping abroad has cast a wave of fear, panic and insecurity among Iranian asylum seekers and refugees in Turkey.   Those who have left the country for various reasons and particularly social and political activists are going through increasingly difficult and risky period of their lives. They left Iran as the Islamic Republic not only fails to provide a safe and secure living condition for them, instead deploy some of the most terrifying acts of aggression against them. They have now taken refuge In Turkey with the hope that the UN High Commissioner for Refugees provide them with protection and save their lives.   A few days ago, the Turkish Security Service identified and arrested a terrorist gang that

 ‍ اطلاعيه شورای همبستگی پناهندگان در ترکيه در مورد ترور ارسلان رضايی پناهجوی ايرانی در ترکيه بارديگر حکومت تروريست و فاشيست جمهوری اسلامی در يک اقدام ضد بشری ارسلان رضايی يکی از پناهجويان ايرانی در ترکيه را ترور کرد. ارسلان رضايی انسانی آزاد انديش، و گرداننده کانال تلگرامی و اينستاگرامی "خرافاتکده" بود. رژيم جمهوری اسلامی در روز جهانی حقوق بشر در يک جنايت تازه ارسلان رضايی را ترور کرد. ايشان در حالی که برای نجات جان خود به ترکيه به عنوان باصطلاح مکانی امن پناه آورده بود و تحت حمايت کميساريای عالی پناهنده گان سازمان ملل قرار داشت تروز گرديد. اين واقعه بيانگر آن است که متاسفانه اين سازمان و ديگر نهادها و ارگانهای مدافع حقوق بشر صدای او و همفکرانش را هيچ وقت نشنيده اند. در کمال تاسف هر بار بايد شاهد از دست دادن يکی از همراهان پناهجويمان باشيم . ما بارها اعلام کرده ايم که ترکيه برای افرادی که برای نجات جان خود از ايران فرار کرده اند مکان امنی نيست. راستی چقدر بايد قربانی دهيم، ترور شويم، ربوده شويم و يا با مرگ مشکوک مواجه شويم تا صدايمان شنيده شود؟ آيا بعد از ربود

 ‍  هدف از نامگذاری این ‍ ۱۰ دسامبر روز جهانی حقوق بشر است هدف از نامگذاری این روز این است که حقوق انسانها فارغ از نژاد، مذهب ، فرهنگ و یا دیدگاه نظری و سیاسی به شکل برابر برسمیت شناخته شده و با انسان به مثابه انسان برخورد شود ۔ نامگذاری این روز توسط تمام نهادهای حقوق بشر و عدالت طلب جهان برسمیت شناخته شده است. با وجود نامگذاری چنین روزی متاسفانه امروزه شاهد این واقعیت تلخ هستیم که به دلایلی از قبیل جنگ ، خشونت ، حکومتهای مستبد، میلیونها انسان علیرغم میل باطنی خویش ناچار شده اند دست به یک ریسک خطر ناک بزنند. این انسانهای دردمند خانه و کاشانه شان را ترک و مسیر پر مخاطره مهاجرت و کوچ اجباری (فرار ) را در پیش گرفته اند. متاسفانه این مردم بی پناه در زور آزمایی و معادلات منطقه ای تبدیل به ابزاری برای منافع سیاسی آنها شده اند. با وجود اینکه حقوق جهانشمول پناهندگان در کنوانسیون ژنو ۱۹۵۱ و پروتکل الحاقی آن برسمیت شناخته شده است ، اما توسط حکومتها و نهادهای حقوق بشری علی الخصوص امضا کنندگان این کنوانسیون آنگونه که انتظار می رود مورد حمایت قرار نگرفته است. در اینجا به مناسبت دهم دسامبر

  روز جهانی نفی خشونت علیه زنان !     از سال ۱۹۸۱ تا کنون فمینیست های فعال امریکای لاتین و جزایر کاراییب، ۲۵ نوامبر را به عنوان روز مبارزه و هشدارعلیه اعمال خشونت به زنان اعلام نموده و از زندگی سه زن فعال سیاسی از جمهوی دومینیکن که در سال ۱۹۶۰ مورد سوء قصد قرار گرفتند، تجلیل می کنند. با وجود پیشرفت هایی که در زمینه مبارزه با خشونت وتبعیض علیه زنان در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه یافته صورت گرفته ، هنوز برای رفع خشونت راهی طولانی در پیش داریم. اکثر سازمان های بزرگ جهانی ۲۵ نوامبر را به عنوان روز مبارزه و هشدارعلیه اعمال خشونت و تبعیض به زنان و دختران به رسمیت شناخته اند. در همین رابطه، بر اساس تحقیقات جهانی سازمان ملل، یک سوم از زنان مورد تجاوز جسمی و روحی قرار میگیرند. در عین حال، تحقیقات در برخی از کشورها نشانگر این است که ۷۰ در صد از زنان و دختران از جانب همسران و شرکای زندگیشان(پارتنرها) مورد تجاوز جسمی و جنسی قرار گرفته اند. بر اساس همین تحقیقات ، ۷۱ در صد از قربانیان قاچاق افراد را زنان و دختران تشکیل می دهند و از هر چهار زن و دختر ، سه تای آنها مورد تجاوز جنسی قرار

International Day for the Elimination of Violence against Women! Since 1981 Feminist activists in Latin America and the Caribbean have marked November 25 as a day to combat and raise awareness of violence against women commemorating the deaths of three political activist sisters from the Dominican Republic, assassinated in 1960. Despite some progress in developing and well-developed countries, there is still a long way to go to combat aggression, discrimination and violence against women and 25 of November is recognised by major organisations across the world with the aim of combating and raising awareness of violence against women and girls. Meanwhile, According to United Nations global study more than one third of women experience either physical and/or Sexual violence. However, some national studies show that up to 70 per cent of women experience physical and/or sexual violence in their lifetime from an intimate partner. The same information confirms 71 per cent of all human traffic

حق پناهندگی رویایی رو به زوال !!! – به مناسبت فرارسیدن روز بیستم ژوئن روز جهانی پناهندگان به دنبال جدیدترین امار پناهندگان در جهان بودم که به اخرین امار در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۱۹ رسیدم . کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اعلام کرده بود که  شمار کسانی که به واسطه جنگ، درگیری و ترس از پیگرد در کشورهای مختلف جهان آواره شده‌اند، از مرز ۷۰ میلیون نفر گذشته است و  این بالاترین آماری بود که این نهاد در تمام هفت دهه فعالیت خود ارائه میداد . شمار کسانی که به طور اجباری ناچار به ترک محل زندگی‌شان و آواره شده‌اند، تقریبا به ۷۰ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر می‌رسد. این یعنی – دو میلیون آواره بیشتر از سال قبل شده است. با دیدن این امار و ارقام و شنیدن اخبار و حوادث فاجعه بار پناهجویان در گوشه و کنار دنیا – به واژه های در غربت مانده  احساس مسئولیت و احترام به کرامت و منزلت والای انسانیت که خیلی وقته  در دنیای ما گم شدند   و فقط به شعارها ی که تنها بوی گنداب منافع شخصی و سیاسی میدادند فکر میکردم  . شمار آوارگانی که سازمان ملل گزارش کرده دو برابر آمار ۲۰ سال پیش بود  مطابق این آمار یعنی هر روز حدود ۳۷ هزار نفر

  عیسی بازیار پناهجوی گم شده پیدا شد  عیسی بازیار پناهجوی ساکن ترکیه که روز سه شنبه 23 ژوئن ساعت 9:30  صبح از خانه خارج شده و پس از آن ناپدید شده بود لحظاتی پیش توسط پلیس امنیت  پیدا شده  اعلام داشته اند باید یک نفر به جز اعضای خانواده اش برای پیگیری وضعیتش به گودرس بروند .  همزمان با سی و یکمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367، کتاب «هنوز از اکالیپتوس‌های یونسکو خون می‌چکد» به قلم عیسی بازیار چاپ و منتشر شد.  این کتاب روایتی است از آنچه بر خانواده‌های زندانیان سیاسی در خوزستان پیش و پس از کشتار 67 گذشته است؛ از انزوا، آزار و زخم زبان شنیدن از همسایگان و همشهریان به ‌دلیل گرایش‌های سیاسی عزیزان دربندشان، تا رنج و مصیبت حاصل ازاعدام‌های  دسته ‌جمعی در آن سال، که تا به امروز ادامه یافته است. عیسی بازیار، نویسنده این کتاب، شب‌هایی در مرداد ۶۷ را در یاد دارد که در پیش چشمان او، ماموران جمهوری اسلامی اعدام‌ شدگان را در فاز دو پادادشهر اهواز در گورهای جمعی رها می‌کردند. او به عدالت برای ایران می‌گوید که بازگو کردن این حادثه برای شادی صدر، مدیر سازمان عدالت برای ایران و در پی آن کش

20th  June 2020  - World Refugee Day The United Nations General Assembly marked June 20th as a World Refugee Day on the 50th anniversary of the 1951 Refugee Convention, held on December 4th 2000. Every year since then many countries across the globe celebrate this day in solidarity with refugees. The rapid escalation of violence, war, suppression and economic hardship and poverty across the world have pushed more and more people into seeking asylum and into migration. They are looking for safety and security and a better world to live in. According to the United Nations every minute twenty people leave everything behind to escape war, persecution or terror. According to the UNHCR there are more than 70 million forcibly displaced people worldwide. Almost 26 million of these people are refugees and 3.5 million are seeking asylum. Although there is no exact figure for the number of Iranian refugees and migrants who have left the country from fear of persecution, dictatorship, suppression

شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان ایرانی در ترکیه ٢٠ ژوئن، روز جهانی پناهنده مجمع عمومی سازمان ملل، در پنجاهمین سالگرد کنوانسیون سال ١٩۵١ در تاریخ ۴ دسامبر سال ٢٠٠٠، روز ٢٠ ژوئن را روز جهانی "پناهنده" نام گذاری کرد. از آن زمان تاکنون، هرساله بسیاری از کشورها در سرتاسر جهان این روز را در همبستگی با پناهندگان جشن می گیرند.اما آیا جشن گرفتن و نام گذاری یک روز به نام پناهندگان توانسته است مرهمی بر زخم عمیق انها باشد؟ آیا این روز خروجی مثبت وماحصلی امیدوارکنندە در جهت بهبود شرایط پناه جویان داشتە است؟ طبیعتا جواب این سوالها منفی است. پناه جویان به خوبی می دانند با نام گذاری یک روز به نام آنها نه شکمشان سیر می شود ونه ازبحرانهای عدیدە ای کە با آنها دست بە گریبانند رهایی می یابند.  نام گذاری یک روز بە نام "پناهندە" را باید بە فال نیک گرفت، اما این حق راهم باید بە پناهجویان داد کە انتظارداشتە باشند در روزی کە بە نام آنها وازان آنهاست شاهد وشنوای کارهای عملی مثبت وبرنامە های امید بخش در جهت رهایی از وضعیت بدی کە درآن گرفتار شدە اند باشند. وگرنه درست کردن تابلوی رنگین نە تن

  The Solidarity Council of Iranian Asylum Seekers in Turkey is deeply concerned about the lack of health services available to asylum seekers in Turkey. This matter has put some many people of the risk of not being able to access and afford to pay for healthcare which has tragically led to the death of asylum seekers in recent months.  For instance, on the 1st of March this year an asylum seeker called Masoud who resides in Yalova, and on 17th of May another asylum seeker called Mohammad Torabi, both of whom had been waiting for resettlement by the UNHCR in Turkey for 6 years, were denied access to health care and the medication they desperately needed. Tragically, this led to their death and so far no investigation has been considered to identify why their basic right to healthcare was denied!  The Solidarity Council of Iranian Asylum Seekers in Turkey share their condolences with these asylum seekers families and friends. We would like to demand the United Nations and the UN High Co

Statute of the Iranian Refugee Solidarity Council in Turkey ………………….. We, as a group of vulnerable asylum seekers who have been forced to set on this compulsive route for some time. In order to ease the suffering and hardship of this serious and vague path to some extent, we decided to find a way out of this crisis by sharing efforts with other people who are in the same situation as us. We particularly believe that with establishing solidarity and collaboration amongst asylum seekers, if not all, at least in part, we can overcome these problems. May our actions compensate for the last few years of the vacuum of a platform and lead to the foundation of a permanent council. Defining the objectives and organisational structure are described as follow: Definition: The solidarity council for Iranian asylum seekers in Turkey is an independent, non-ideological and democratic organisation. It would consist of individuals who act on part-time or full-time basis in accordance with the agreed cr

Announcement on the: Establishing of the Solidarity Council of Iranian Asylum Seekers and Refugees in Turkey The establishing board of the Solidarity Council with the cooperation of several refugees, began its activity about three months ago. The purpose of founding this council is to determine and pursue the issues faced by the Iranian asylum seekers in Turkey. We understood that there was a huge gap and lack of internal communicating among asylum seeker, contact and advocacy with refugee and human rights activists and organisations, labour organisation,  and particularly with the Unite Nation High Commissioner for Refugees in Turkey and other agencies involved with providing support and facilitating Iranian asylum seekers to services they need.   Following a series of regular meetings conducted online with a large number of asylum seekers and refugees in Turkey, a constitution has been established that reflects the short and long term needs and objectives of Iranian asylum seekers in

اطلاعیه اعلام موجودیت شورای همبستگی با پناه‌جویان و پناهندگان ایرانی در ترکیه   هیئت موسس شورای همبستگی حدود سه ماه پیش به همت و کوشش تنی چند از دوستان پناه‌جو شروع به کار کرد. هدف از این شورا پیگیری مسایل و مشکلات پناهجویان است و به این منظور تلاش میکند با تمام نهادهای حقوق بشری و دخالتگر در پروسه پناهندگی ارتباط برقرار کرده و برای جلب حمایت آن‌ها کوشش کند.  ماحصل نشست‌های پیاپی و منظم که بصورت آنلاین با تعداد زیادی از پناه‌جویان و پناهندگان ساکن ترکیه صورت گرفت  اساسنامه‌ای است که اهداف و رویکردهای شورای همبستگی را بازتاب می‌دهد. پس از تایید اساسنامه، در تاریخ ۲۳می۲۰۲۰ اولین مجمع عمومی شورا برگزار و ۵ عضو هیئت اجرایی و یک نفر بعنوان ناظر برای یک دوره کاری یک‌ساله انتخاب شدند. در همین راستا شورای همبستگی با پناه‌جویان و پناهندگان ضمن دعوت به همکاری و همیاری از تمامی افراد و نهادهای مستقل که در راستای منافع پناه‌جویان فعالیت می‌کنند درخواست می‌کند که برای رسیدن به حق‌وحقوق ازدست‌رفته پناهجویان ما را در این مسیر همراهی کنند. چراکه تنها با کار جمعی و مشترک می‌توانیم قدم‌هایی در راستای من

گفتگویی هاله رستمی با خانم  ندا، همسر  محمد ترابی؛ پناهنده ای که ۶سال در کشور ترکیه به انتظار اسکان مجدد بود و به گفته ی همسرش، بدلیل قطع بیمه ی درمانی، موفق به پیگیری و ادامه درمان قلبش نگردید. محمد ترابی  در ۱۷می ماه ۲۰۲۰، صعود کرد. یادشان گرامی از خانم ندا پرسیدم آیا جهت وصل شدن بیمه ی همسرتان اقدامی هم انجام دادید؟ گفت: "بارها به اداره مهاجرت شهرمون مراجعه کردم و گفتم همسرم آنژیو شده و الان مرتب کتفش درد میکنه؛ التماس کردم که فقط ۲روز بیمه همسرم را وصل کنید که بتونم اکو یا تستی ازشون بگیرم. در جواب گفتند: 'باید راپور جدید بیاورید؛ آنها به کاغذی که روی دیوار نصب شده بود، اشاره کردند و گفتند که باید یکی از این ۵ شرط را داشته باشه تا بیمه شو وصل کنیم، فلج باشه، سنش بالا باشه و ...'" و البته او بدرستی از آن شروط مطلع نیست.  ندا  میگوید: "گفتم همسر من آنژیو شده، چرا باید راپور جدید بیارم، آخه من چطوری میتونم۷۰۰-۸۰۰لیر هزینه کنم. اما باز هم جواب مثبتی نمی‌گیرد." ندا ماُیوس نمیشود، با سازمان ملل تماس میگیرد و آنها او را به تلفن ۱۵۷ ارجاع میدهند، در تماس با ۱۵۷،

اساس‌نامه شورای همبستگی پناه جویان ایرانی در ترکیه مقدمه: امروزه به علل مختلف ازجمله فقر، تبعیض و نابرابری، خشونت و بی‌عدالتی، جنگ و کشتار بی‌رحمانه حکومت‌های فاسد و استبدادی عرصه زندگی برای بخش وسیعی از مردم این کره خاکی تحمل‌ناپذیر، سخت و مملو از ناامیدی است. در میهن ما ایران نیز متاسفانه، در بر همان پاشنه می‌چرخد. زیر سایه حاکمیتی توتالیتر و اندیشه‌ای دگم و ایدئولوژی‌ای منسوخ و حاکمانی مستبد امکان یک زندگی انسانی و درخور از مردمان دیارمان مصادره شده است. بر همین اساس بسیاری از هم‌وطنانمان علی‌رغم میل باطنی مجبور به جلای وطن و پای گذاردن به مسیر نامعلوم و دشوار کوچ اجباری می‌شوند. بر آگاهان امر پوشیده و ندانسته نیست که این کوچ (فرار) در اشکال متفاوت و به طرق مختلفی به انجام می‌رسد که بسیاری از این راه‌ها به خلق تراژدی و حوادثی ناگوار و غیرقابل‌جبران می‌انجامد؛ اما بسیاری از پناه‌جویان راه‌های کم‌خطرتری را برمی‌گزینند، راه‌هایی منبعث از مجموعه قوانین بین‌المللی مورد توافق بسیاری از کشورهای پناهنده‌پذیر و مورد تایید سازمان ملل و نهادهای فعال حقوق بشری، یعنی مأوا گزیدن در کشوری بی‌طرف و